Kısmi veya tam diş eksikliklerinde, estetik ve fonksiyonların yerine getirilmesi amacı ile çene kemikleri içerisine yerleştirilen titanyum vidalar ‘Dental İmplantlar’ dır. 40 yılı aşkın bir süredir dünya üzerinde milyonlarca insana bu tedavi seçeneği uygulanmaktadır.

Tarih boyunca çekilmiş dişler, tahta parçaları, fil dişi, kurumuş kemik, altın...gibi malzemeler implant olarak kullanılmıştır. Diş implantlarına yönelik en eski bilgiye Çin İmparatorluğu’nun M.Ö.3216 yıllarındaki tıbbi tedavi yazıtlarında rastlanmaktadır. Günümüz implantları artık son teknolojik ilerlemeler sayesinde biyolojik ve biyomekanik prensipler baz alınarak geliştirilmiş ve başarıları kanıtlanmıştır. Literatürde beş yıllık başarı oranı % 98 olarak bildirilmektedir.

Dental implantlardan tedavi seçeneği olarak bahsedilmesinin nedeni diğer yöntemlere alternatif teşkil etmesidir. Geleneksel diş tedavilerine göre implant tedavisinin avantajları kısaca şunlardır; köprü restorasyonlarında sağlıklı komşu dişlerin kesilmesi ihtiyacını ortadan kaldırır, çene yapısını ve kemik dokusunu korumaya yardım eder, hareketli yerine sabit tedaviyi mümkün kılar, hareketli tam protezlerin tutuculuğunu sağlar.

Hastanın implant için uygun bir aday olup olmadığı, hekimin ayrıntılı muayenesi sonucunda belli olur. İlk seansta sistemik hikaye alınır, ağız içi muayene ve radyolojik inceleme yapılır. Bunun yanı sıra birçok kriter de göz önünde bulundurularak planlama yapılır. İdeal bir implant hastası genel olarak sistemik durumu kontrol altında, anatomik olarak yeterli kemiğe sahip ve tedavinin bilincinde olan kişidir.

Ameliyat safhasında, hastaya normal diş çekiminde uygulanan lokal (bölgesel) anestezi altında, aseptik koşullar sağlanarak implantlar yerleştirilir. Sonrasında ise rutin cerrahi prosedürler uygulanır. İmplantın kemikle kaynaşma süresi ortalama 1,5-3 ay olup bu süre bazı durumlara göre değişkenlik gösterebilir. Kaynaşma süresini takiben de normal bir protez gibi işlemler devam eder ve hasta yeni dişlerine kavuşur.